دزدهای زمان
دزدهای زمان :
زمان، یکی از مهم‌ترین سرمایه‌های ماست اما خیلی‌ها بهش چشم دوخته‌اند و می‌خواهند آن را از ما بدزدند، بهتر هست دزدهای زمان را بشناسیم
دزد مخفی: مسئولیت‌پذیری خجولی گر
حجم زیادی از مسئولیت‌ها را می‌پذیریم، مثلا اگر فردی به ما می‌گوید می شود این کار را برای من انجام بدهی و چون ما توانایی نه گفتن نداریم ، آن را می‌پذیریم و می‌گوییم بله حتما آن کار را انجام میدهیم . فرض کنید فردی که دارای تخصص زیادی در تکنولوژی و کامپیوتر هست و ارزش ریالی زمانش زیاد هست و وقتی یکی از دوستان یا اقوام از او درخواست نصب ویندوز روی کامپیوترش را دارد نمی‌تواند به آن فرد نه بگوید و مسولیت انجام آن کار را می‌پذیرید و زمان زیادی را صرف نصب ویندوز و .. می‌نماید و در صورتی اگر فرد متخصص با هزینه‌ی شخصی خود، کار نصب ویندوز رو به فردی که کار خدمات کامپیوتری انجام میدهد ، می‌سپارد، هزینه‌ی کمتری متحمل می‌شد نسبت به زمانی که خود صرف کرده است.یادگیری هنر نگفتن یکی از الزامات رهایی از دزد مخفی هست.
دزد دیرینه : تلویزیون
دزدی که در اکثر خانه‌ها هست و آمارهای وحشتناکی از دزدی‌ها آن اعلام شده است . به طور متوسط روزی 4 ساعت وقت افراد صرف تماشای تلویزیون میشود . بهترین روش برخورد با این دزد حرفه‌ای نداشتن آن در خانه است اما ممکن است این کار برای برخی از افراد امکان‌پذیر نباشد. اما تا جایی که انجامش هست میزان استفاده از آن را به حداقل زمان ممکن برسانیم.
دزد وقت نشناس/ بی ملاحظه: تلفن
در حال انجام کار مهمی هستیم یا روی پروژه‌ی در حال کار هستیم یهو تلفن به صدا در می‌آیند و دچار تردید می‌شویم جواب بدهم یا جواب ندهم ؟ یعنی چه کار مهمی دارند؟ متاسفانه رشته‌ی افکارمان پاره میشود و دچار وقفه درکار می‌شویم و در نهایت تمرکزمان را از دست میدهیم و حداقل 27 دقیقه طول می‌کشد. تا مجدد بتوانیم تمرکزمان را بدست بیاورید.
دزدهای مدرن : تکنولوژی، موبایل و سایتهای مختلف
از دزدهای، جدی زمان هستند که باعث اتلاف وقت ما میشوند، اگر یک نرم افزار که مدت زمان صرف شده در سایتها و اپلیکیشنها را نمایش میدهد را روی گوشی یا کامپیوترمان نصب کنیم اطلاعات ترسناکی بدست می‌آوریم و برخلاف تصور زمانهای اتلاف شده بیش از زمانهای هست که نخمین میزنیم در یک اپلیکیشن یا سایتی، صرف کردهایم.
خود من همیشه تصور میکردم در زمانهای بیکاری و فراغت در حدود 30 دقیقه در سایتها و اپلیکیشنهای مختلف هستم با فعال کردن ویجیت Digital Wellbeing در گوشیم متوجه شدم بیشتر از سه ساعت زمان اتلاف میکردم .
دزد با کلاس : جلسات
یکی از دزدهای با کلاس که با دستهای خودمان درب را برایشان باز میکنیم و حتی از آنها پذیرایی هم میکنیم جلسات هستند و در عین با کلاس بودن آنچنان جیب زمان ما را میزنند که متوجه نمیشویم. خیلی از ما، زمان زیادی را در جلسات مختلف سپری میکنیم. یک لحظه توقف کنیم و از خودمان بپرسیم آیا چند درصد این جلسات اثربخش و موثر بودند تا الان ؟ طبق قانون پارتو فقط 20% صحبتهای مطرح شده در جلسات مفید و کارآمد هستند و 80% الباقی صحبتها بدون کارایی و اثربخشی میباشند.
پس بهتر هست تا جایی که امکانش هست جلسه برگزار نکنیم یا از روش‌های جایگزین استفاده کرد مثل مطرح کردن موضوعات در قالب ایمیل یا پیام صوتی و اما اگر مجبور هستیم جلسات را برگزار کنیم ترجیحا این دو نکته را رعایت کنیم:
الف- جلسات را صبحها برگزار نکنیم: چون سطح انرژی بدن بالاست و میتوانیم روی پروژهها و فعالیتهای مهم کار کنیم. جلسات را به آخر وقت موکول کنیم چون به زمان پایانی کار نزدیک هست افراد کمتر صحبت کرده و جلسات کوتاهتر میشوند. و بر روی همان 20% صحبتهای مفید متمرکز میشوند.
ب- جلسات ایستاده: البته این روش را نمی‌توانیم در هرجا اجرا کرد اما در جلسات داخلی سازمان خود میتوانیم پیاده کرد ، به جای نشستن و لم دادن روی صندلی بصورت ایستاده جلسه را پیش ببریم و ناخوداگاه افراد در حالت ایستاده کمتر صحبت میکنند. و اثربخشی جلسه هم بیشتر میشود.
دزد بی‌کلاس: گفتگوهای بیهوده
یکی از دزدهای بی‌کلاس حرف زدنهای بیمورد و الکی میباشند. بعضیها کارشان هست از صبح تا شب یک بند حرف بیربط بزنند مثل غیبت کردن، غر زدن، انتقادهای بیفایده.
این حرفها چه کمکی به کیفیت زندگی ما میکند یعنی اگر غر بزنیم حالمان خوب میشوند؟ دنیا جای بهتری میشود؟ باعث رسیدن ما به اهدافمان میشوند؟ یا باعث افزایش سرمایه ما میشوند ؟ یا کسی میآید کارهایمان را انجام میدهد؟ چه اتفاقی مفید و موثری رخ میدهد؟ حتی با فرض درست بودن آن صحبتها چی عاید ما میشود؟ هیچی جز اتلاف سرمایه زمان.
تا حد ممکن با آدمهای که سرشان در زندگی‌شان نیست و به فکر ارزش ایجاد کردن برای زندگی خود و دیگران نیستند بهتر است تعامل نکنیم و چون ما هم بهتر از آنها نمیشویم .
دزد شلخته: بینظمی و جستجو برای یافتن چیزی
بنظرتان، ما چند ساعت از عمرمان را برای یافتن وسایلی مثل کلید، کارت بانکی، سوئیچ ماشین، ریموت درب، مدارک شناسایی، برگه های یادداشت و چیزهای دیگر صرف میکنیم؟ خیلی زیاد.
در اصل ما در سازماندهی وسایلمان دچار بینظمی و شلختگلی هستیم و یک روش خاص برای سازماندهی وسایل مورد نیازمان نداریم.
بینظمی هم یکی از دزدهای زمان ما هست بدون اینکه متوجه شویم چقدر از زمانمان را برای یافتن وسایلمان هدر میدهیم و حالا که نسبت به این وجود این دزد آگاه شدیم، پیشنهاد می دهم با استفاده از روش سازماندهی GTD “ Getting Things Down” از آقای دیوید الن بیشتر آشنا شویم.
دیدگاهتان را بنویسید